شهید "خدابخش پوطاری":
نوید شاهد – در وصیت نامه شهید "خدابخش پوطاری" آمده است: مادرم، هرگز برایم گریه نکن، شما الگو برای دیگر مادران شهید باشید، این مصیبتها و داغها و داغداریها زود گذر است و تمام شدنی، لیکن به بهای داشتن این صبرها و جان فشانیها و فداکاریها به نعمتهای ابدی و بی پایان خداوندی خواهی رسید.

به گزارش  نوید شاهد کرمان، شهید "خدابخش پوطاری" يكم فروردين 1348، در روستاي پوطار از توابع شهرستان بم به دنيا آمد. وی تا اول ‌متوسطه درس خواند، به عنوان بسيجي در جبهه حضور يافت. سرانجام در پنجم ‌بهمن 1365، در شلمچه بر اثر اصابت تركش به شهادت رسید.

برای دیگر مادران شهدا الگو باشید

بخش هایی از وصیت نامه شهید "خدابخش پوطاری" را در ادامه مرور می کنیم:

خدای مهربان شاکر و سپاسگزارم از اینکه من را از جمله گروندگان به دین خود و از محبین اهل بیت پیامبر قرار دادی و این توفیق را به من عنایت کردی تا در راه تو و برای استواری و احیای دین رسول الله (ص) و برای برافرازی پرچم خونین الا اله الا الله و محمد رسول الله و علی ولی الله و برای تحقق یافتن اهداف ائمه طاهرین (ع) و برای صدور انقلابمان یعنی انقلاب اسلامی گام برداشته و جهاد کنم و جان ناقابل خود را در این راه اهدا نمایم.

انشاءالله مورد رضایت و قبول درگاهت باشد من به ندای امام لبیک گفته و عازم جبهه شدم و اکنون که قلم در دست گرفته و تکالیفی را برروی صفحه کاغذ می نگارم، انشاءالله با قلبی مطمئن و اعتقادی محکم، اراده ای استوار، دلی منقطع از هر قید و بندی به جز پروردگارم و روحی پرواز کننده بسوی او می باشم. از خداوند می خواهم که مرا با علو درجه شهادت برساند تا بارسیدن به این فوز عظیم ندای حضرت علی (ع) را که شهادت محراب عبادت و شهادت سرداده سردهم.

خدایا این توفیق را به این عبد حقیرت عنایت بفرما تا در موقع گفتن وساعت عمل نیز این چنین با زبان باز و صادق باشد انشاءالله و باز با این امید که خداوند در روز قیامت مارا همه در پشت سر امام حسین (ع) قرار دهد و ما را از شفاعت امام حسین (ع) و محمد و آل محمد (ص) محروم نگرداند. انشاءالله اگر من شهید شدم وصیتم به مادر عزیز و دلسوزم این است که ای مادر خدای را شکر گزار باش که چنین فرزندی را با هزاران خون دل بزرگ کردی او را تحویل جامعه دادی و سپس فرزندت به جبهه رفت و به درجه رفیع شهادت نایل آمد ای مادر شیرت را حلالم کن روزی که من به جبهه آمدم تو خبر نداشتی مرا ببخش.

هرگز برایم گریه نکن بلکه یک مادری باش پاک و الگو برای دیگر مادران اگر شهید شدم یک پرچم سبز بر بام خانه برافراز شبهای جمعه یک فاتحه کنار قبرمن بخوان همین فاتحه مرا شاد می کند. این را بدان ای مادرم این مصیبتها و داغها و داغداریها زود گذر است و تمام شدنی، لیکن به بهای داشتن این صبرها و جان فشانیها و فداکاریها به نعمتهای ابدی و بی پایان خداوندی خواهی رسید.

اگر می خواهید در مقام و عظمت شما درپیشگاه خداوند خللی وارد نیاید هیچگاه زبان به شکایت نگشایید و آنجا را که از قدر و منزلت و اجر الهی شما می کاهد هرگز بر زبان نیاورید، ای مادرم در محضر خداوند متعال ورحیم از تو طلب عفو و بخشش می کنم و از اینکه نتوانستم تمامی حقوقی را که بر من داشتی اداء کنم.

وصیت من با شما برادرانم این است که در مرگ من ناراحتی نکنید و به مردم بگویید برادر ما در راه خدا رفته است تا ظلم و ستم از بین بروند و حکومت عدل الهی برپا گردد.ای برادران و خواهرم بودن با شما باعث خوشحالی من بود شما نیز مرا عفو کنید و ببخشید و از اینکه نتوانستم حق برادری را برای شما ادا کنم معذرت می خواهم من که بازنده بودنم نتوانستم خدمتی نه به جامعه و نه خدمتی به شما خانواده و مخصوصا شما برادران و خواهران خودم بکنم.

امیدوارم که با خونم بتوانم بزرگترین و بهترین خدمت را مخصوصا در حق شما بکنم، انشاءالله این خون وشهادت باعث رشد و سعادت شما شود، از شما می خواهم که حسین وار و زینب گونه خود را آماده سازید و پیام برادر شهیدتان را به گوش حق جویان برسانید هرگز مزاحم بنیاد شهید نشوید.


پایان پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده