روحانی شهید «سید علی نورالدینی» را بهتر بشناسید
به گزارش نوید شاهد کهگیلویه و بویراحمد، شهید سید علی نورالدینی از طایفه سادات امامزاده نورالدین(ع) در جوار این امامزاده با برکت در حومه شهرستان دهدشت در سال ۱۳۳۲ در یک خانواده مذهبی چشم به جهان گشود. عشق به ساحت امیرالمومنین علی(ع) سبب گردید که نام فرزند عزیزشان را علی بگذارند و دوران رشد و نمو اولیه زندگی خود را در حال و هوای زندگی عشایری سپری نمود.
در سن یازده سالگی راهی دبستان شد و با شور و اشتیاق وافری که داشت مدرک ششم ابتدائی را در آخر سال ۱۳۴۸ گرفت. وی، چون عشق و علاقه زیادی به دین مقدس اسلام داشت به اطاعت از فرامین اجدادش راهی حوزه علیمه شهرستان بهبهان گردید.
در هماهنگ با درس به آرستن جان به زیور‌های اخلاص پرداخت دوری از گناه وجه همت این سلاله رسول(ص) بود. این دانشجوی مکتب امام صادق(ع) با نماز شب انس و الفت تماشایی داشت و از عبادات شبانه لذت می‌برد.
شهید نورالدینی از نظر اخلاق طوری بود که با هر کس که نشست و برخاست داشت مجذوب ایشان می‌شد، زیرا خوش خلق و خوش‌رفتار بود، همیشه این سخن امیرالمؤمنین ورد زبانش بود: «ولایمکن الفرار من حکومتک و لاتی الامور الیک الشکور»
از نظر مبارزاتی شهید نورالدینی همیشه و در هر جا تظاهرات به پا می‌شد عضوی از آن افراد بود و در جلو جمعیت بود. شهید نورالدینی خیلی باوفا بود و با چنین روحیه‌ای شجاع و متهوری، در آن سال‌های هولناک بی مهابا علیه دستگاه و سردمدارانش فریاد می‌کشید.
می‌توان او را یکی از بنیان‌گزاران تظاهرات بهبهان دانست در همه تظاهرات و راهپیمای‌ها نقش فعال و موثری داشت. در محرم سال ۹۸ گروهی از روحانیون برای تبلیغ به منطقه‌ی کهگیلویه رفته بود که به وسیله مزدوران دربار خوانین خائن وابسته دستگیر شد ولی توانست از حصار مأمورین بگریزد و خود را به بهبهان برساند.
تا وقتی که شهید نورالدینی شهید شد تظاهراتی نبود که در آن شرکت نکرده باشد و سرانجام در روز ۲۸ محرم سال ۵۷ در حالی که جلوی دژخیمان رژیم یکی از بچه‌ها به ضرب گلوله افتاد و به سر سپردگان نهیب زد که چرا به خاطر یک نفر مردم را از بین می‌برید او نوکر بیگانه است و مرگ بر شاه و اربابانش می‌گفت که به فیض عظمای شهادت نائل آمد و بدن پاکش را با هزار زحمت شبانه از رژیم گرفتیم. خون پاک او که به دریای جوشان خون سالار شهیدان حضرت اباعبدالله حسین (ع) متصل شده بود.
از شهید نورالدینی یک دختر به جا مانده که در هنگام شهادت شهید یک سال بیشتر نداشت.
