نوید شاهد | فرهنگ ایثار و شهادت

ولی الله کاظمی اول فروردین سال 1338 در روستای محمدآباد چولک شهرستان نهاوند از توابع استان همدان در خانواده ای کشاورز و ساده زیست به دنیا آمد.

پدرش کشاورز بود و با کار کشاورزی مخارج زندگی را تامین می کرد. ولی الله نیز از همان کودکی کمک حال پدر و سایر اعضای خانواده بود تا بخشی از مشکلات زندگی را مرتفع سازد.

سال 1345 وارد دبستان شد و تا پایان مقطع متوسطه در رشته علوم تجربی ادامه تحصیل داد و موفق به اخذ مدرک دیپلم شد.

در سال های انقلاب نوجوانی پر شور و شعور بود و با شرکت در فعالیت های انقلابی و مبارزات مردم ایران با رژیم پهلوی سعی می کرد تا سهم خود را به اسلام و انقلاب ادا کند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی به خدمت مقدس سربازی اعزام شد و با توجه به مدرک دیپلم و استعداد و لیاقتی که در امور نظامی از خود نشان داد، نشان افسری از سوی ارتش جمهوری اسلامی ایران به وی اهداء شد.

با آغاز جنگ تحمیلی به جبهه های نبرد حق علیه باطل اعزام شد تا در برابر دشمن تا دندان مسلح از کشور و اسلام و انقلاب دفاع کند.

سرانجام پس از ماه ها خدمت در راه اعتلای نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، در چهاردهم مهر ماه سال 1360 در منطقه عملیاتی دهلاویه بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید و به یاران و همرزمان شهیدش پیوست.

آرامگاه او در گلزار شهدای زادگاهش زیارتگاه عاشقان و دلدادگان است.

یادش گرامی و راهش پر رهرو باد

در بخشی از وصیتنامه شهید آمده است: پدرم از شما مى‌خواهم كه بر سر قبرم گريه نكنى و براى من عزادارى نكنى. بر سر قبرم شيرينى و شربت تقسيم كن و شادان و لبخند زنان با مردم حرف بزن زيرا من آگاهانه اين راه را انتخاب كرده‌ام و در راه خدا رفته‌ام. مگر نه اين است كه روزى همه ما به لقاء الله مى‌پيونديم چه بهتر كه اين جان خود را براى احياى مكتب حضرت محمد (ص) و جانشينان بر حقش مخصوصا سرور شهيدان فدا كنيم.

مگر نمى‌دانى كه در آن زمان امام حسين (ع) فرياد زد هل من ناصر ينصرنى، آيا كسى هست مرا يارى دهد و هنوز منتظر جواب است تا امروز جوانان وطن ما به نداى بر حق او جواب مثبت دادند.