مختصری از وصیتنامه و زندگینامه شهید عيدى آهوبند
نام شهید: عيدى
نام پدر: جعفر
تاریخ تولد:1341
محل تولد: تنگ سپو
تاریخ شهادت:63/3/1
محل شهادت: خونين شهر
زیارتگاه : روستای تنگ سپو
زندگینامه
شهيد آهوبند در سال 1341 در روستاي تنگ سپو در خانواده اي مذهبي و مستضعف بدنيا آمد بعد از اتمام دوران راهنمايي وارد دوران دبيرستان شد. و با شروع جنگ تحميلي براي پاسخگويي به نداي امام خميني (ره ) به سوي جبهه ها شتافت و سرانجام بعد از چند بار اعزام در تاريخ 61/3/1 در منطقه (خونين شهر ) به درجه رفيع شهادت نايل آمد.
وصیتنامه
بسم الله الرحمن الرحيم
ان الله يحب الذين يقاتلون فى سبيل الله صفا كانهم بنيان مرصوص
چون درموقع اعزام بسيار عجله داشتم وقت هم كم بود وصيتى ناچيز نوشتم و اينجانب وصيتم را تقديم بازماندگانم ميكنم ، لحظه ها مى گذرد و چيزى نمانده كه عازم جبهه حق عليه باطل شويم ، مى روم بسوى آنكه مرا به سوى خود خواند. در اين برهه از زمان كه تمام ابرقدرتها چشم طمع به سوى ايران دراز كردند و امام مى فرمايد به جبهه برويد ، اگر نميجنگيد تماشا كنيد . پس در خانه نشستن فايده اى ندارد در لحظه اى كه قلم بر روى كاغذ مى چرخانم كه خورشيد هر لحظه پائين و پائين تر مى رود و مرا هم با خود مى برد و از آن دور دورها تكه ابرى را مى ديدم كه به سوى خورشيد خونين همچون كبوترى سفيد كه بالهايش خونى باشد در حال پرواز است او مى رود و مراهم با خود مى برد ، در حالى مى نويسم كه نداى يا مهدى ادركنى بچه ها در چادر هاى اردوگاه به گوش فرشتگان مى رسد ، خودم نتوانستم خدمتى به اسلام بكنم شايد خونم اين كار را انجام دهد . خبرى از حمله نيست و معلوم نيست در چه روزى شروع شود ، شايد اين آخرين سلام و صحبتم باشد كه با شما دارم ، زيرا قدم در راهى گذاشتم كه آفريدگارم مى خواهد كه بندگانش در آن قدم گذارند . مادرجان از تو مى خواهم كه اول حلالم كنى چون فرصت ديدار شما را نداشتم و بعدا خواهشمندم اگر شانس آوردم كه شهيد شوم و خبر شهادتم را شنيدى مبادا گريه كنى حتى يك قطره هم اشك نريزى . زيرا كدام مادر در دامادى فرزند خويش گريه مى كند . انشاءالله كه خونهاى ما بتواند ريشه كفر ظلم را از روى زمين بواسطه ديگر برادران مسلمان بكند مادرجان خدا حافظت باد و خوشحال باش از اينكه فرزندت در راه ا سلام و استوارى مانند كتاب مقدسمان قرآن ميد هى . در آن دنيا فاطمه زهرا (س) بانوى صدر اسلام از تو گله ندارد و در مقابلش روسفيد هستى زيرا ما امانتى هستيم نزد شما ما از آن خدائيم و به سوى او مى رويم چنانچه قرآن مجيد مى فرمايد : انا لله و ا نا اليه راجعون .
و تو برادر عزيزم قبل از هرچيز صورت شما را مى بوسم چون از پيش شما آمدم و بشما اطلاع ندادم و اما خوشحالم از اينكه توانستم به نداى سالار شهيدان حسين بن على(ع) كه از كربلاى ايران بلند شده ، پياپى در وجودم زمزمه مى كرد «هل من ناصر ينصرنى» لبيك گويم و در راه ياريش قدم بگذارم و نيز به خدا سوگند مى خورم كه راهم را آگاهانه و عاشقانه انتخاب نمودم و در آن قدم گذاشتم همانطورى كه سرورم امام حسين (ع) در مقابل كفار ايستادگى كرد و به پيروى از او ايستادگى خواهم كرد . خون ناقبالم را براى بر قرارى اسلام وقرآن هديه خواهم كرد و شما برادر عزيز ، با صبر و بردبارى مشت محكمى بر دهان ياوه گويان شرق و غرب و ضد انقلابيون داخلى بزنيد و براى نابودى آنها از دين اسلام و روحانيت مبارز پشتيبانى كنيد و در آخر خواهر كوچكم را به دست خدا مى سپارم و مى خواهم زينب وار باشد ، مبادا گريه كنيد ، كارى كه انجام دهيد پيام رسان خون شهدا باشد و مدرسه كه سنگر تو است خالى نگذار و خواهر اميدوارم كه امسال كلاست را با موفقيت به پايان برسانى ، من مى دانم برايم ناراحت نيستى زيرا روزى كه اعزاميهاى دهدشت را اعزام كردند و هنوز معلوم نبود كه ما نمى رويم تو تعريف ميكردى كه ده تومان پول د ارى و آنرا شيرينى مى خرى و جلوى ماشينها مى ريزى وقتى ما را اعزام نكردند از چهره تو جاى اشك خون معلوم بود . دوست دارم همان خواهر باشى كه با آن روحيه ات مرا خوشحال به رفتن كردى و مى گفتى خوشا به حال عده اى از خواهران همكلاسى كه برادر رزمنده در جبهه دارند كه برايشان نامه بنويسند و در آخر دست مادرم و ماهتاب را جاى من ببوسيد . و به آنها بگوئيد كه مرا حلال كنند ، سلام مرا به تمام خالويان و پسر خاله ها و ساير قوم وخويشان برسانيد . بيشتر از اين وقت گراميتان را نمى گيرم .
آخر اين شعار را از ياد نبريد .
خدايا خدايا تا انقلاب مهدى خمينى را نگهدار
اين قطعه شعر را به يادگار نوشتم
بارالهى ، بارالهى تفضل كن شهادت را نصيبم تا بماند مستقل اين ميهن و قرآن و دينم
والسلام عليكم و رحمه الله وبركاته
منبع : بنیاد شهید وامور ایثارگران استان کهگیلویه وبویراحمد
