مختصری از وصيت‌نامه شهید جعفرقلى عدالت‌منش

نام پدر : رضا

تاریخ تولد : 1346

محل تولد : روستای چین

تاریخ شهادت : 65/10/16

محل شهادت : جزیره مجنون

زیارتگاه : روستای چین

وصيت‌نامه  

بسم رب الهشداء و الصديقين

ولا تحسبن الذين قتلو فى سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون  (قرآن كريم)

آنهائيكه در راه  خدا كشته ميشوند مرده نپنداريدبلكه زندگانى هستندكه نزد پروردگار روزى مى طلبند.

سلام ودرود بر رهبر كبير انقلاب اسلامى ايران خمينى بت شكن و سلام بى پايان به رزم  آوران جبهه حق عليه باطل و سلام گرم  به شهداى صدر اسلام از هابيل تا كنون .

حمدو ستايش مخصوص آن خدائى كه انسان را از جميع حيوانات  و جانواران روى زمين برتر آفريدو آنرا به راه راست هدايت نمودو به بلندترين نقطه  اوج رسانيدو راه بهترزيستن و رابطه خويشاوندى و انسان دوستى را ميان آنها قراردادو بارديگر سلام بى نهايت به پيرجماران كه اين انقلاب اسلامى را در ايران بوجود  آورد و راه حسين (ع) را كه همان راه شهادت است به مردم فهمانيد ماميدانيم آنهائيكه حقيقت وجودى خويش را شناختند هرگز آنرا رها  نمى كنند هركس خويش را شناخت  خداى خويش را مى شناسد انسان  گوهری است که با تمام موجودات ديگر فرق ميكند خداوند تبارك و  تعالى انسان را آزاد آفريده و بايد آزاد زندگى كند انسان نبايد همچون پركاهى باشد كه در آسمان حيران و سرگردان است و  به هر طرفى كه باد  بيايد آنرا حمل كند ، انسان نبايد در زندگى دل خوش اين دنياى فانى وازبين رفتنى باشد چونكه اين دنيا عبورى است كه همه انسانها بايد از آن بگذرند و آنهائيكه اين دنيا يعنى دنياى فانى مادى انتخاب مى كند و اين دنيا را  بهشت  خود قرارمى دهد در  آخرت بى نصيب هستند و مى  دانيم كه اين دنياى مادى بهشت كافرين است وجهنم مؤمنين است ودنياى آخرت جهنم كافرين و  بهشت مؤمنين است و يك انسان  را در نظر بگيريد براى  امرار معاش زندگى خويش شب و روز در تكاپوى وسايل مورد نيازاست پس آيا براى مردم و وارد  صحنه محشر شدن نبايد توشه اي همراه داشته باشيم و اين توشه  در حقيقت همان عمل خير است اما بعد اهالى محترم مردم چين  وتلخدان و حومه همانطوريكه خاطر عالى شما مستحضر است مى خواهم اندكى با شما راز ونياز كنم چونكه هرانسان موقعيكه مى خواهد اين دنيا را ترك كند بايدتمامى مردم از او راضى باشند تا خداى خويش از او راضى باشند از تك تك شما طلب آمرزش مى خواهم واميدوارم كه اگر در  آن مدت كثير كه در آن منطقه زندگى ميكردم ازمن عمل بدى سر زده مرا ببخشيد و از برادران فرهنگى مى خواهم چونكه شما هستيد كه سرنوشت آن مردم را هدايت مى كنيد بايد مربيان خوبى باشيد براى نسل جوان و تحويل دادن و تربيت كردن شاگردان خوبى به اين جامعه اسلامى و اما كشاورزان عزيز  همانطورى كه خودتان مى  دانيد يك كشور به روى اقتصاد استوار است و دركشاورزى خويش  كوشا باشيد و كشورمان را خودكفا  نمائيد مخصوصا كشورى كه درحال جنگ است و اما خانواده محترم و عزيزم سلام اميدوارم كه از ثمرات دست آورده هاى كشور جمهورى اسلامى بنحو احسن  استفاده نمائيد گرچه من فرزند  خوبى نبودم كه به شما خدمت  كنم مرا  ببخشيداميدوارم كه شما داراى صبر انقلابى و همچون كوه استوار باشيد اولا مادر عزيزم مى دانم كه تو حقهاى زيادى  به گردن  من داريد اگر كوتاهى را  براى شما مثل پركاهى بكردم هنوز كفاف  نمى شد ولى مصلحت بر اين ديدم كه به جبهه بروم واز اين نعمت خداوند كه درحقيقت همان مرگ سرخ است نايل شوم به به چقدر شيرين گوارا مرگ  در راه خدا  .

و اما برادران عزيزم شما بعد از مرگ من نااميدنشويد چونكه قرآن  از  ما سهميه داشت و فرزندانتان را به مدرسه تشويق  وتربيت کنيد تا شايد در آينده بتوانند درد دل اين  جامعه  را بهتر بفهمند و  آدمك جامعه را آكنده نكنند و رابطه بين شما و برادران حقير مثل گل آفتابپرست باشد نسبت به نورخورشيد .

من الله التوفيق خداحافظ

منبع: بنیاد شهید وامور ایثارگران استان کهگیلویه وبویراحمد