عدالت خواهی و حقيقت جويی از خصوصيات بارز شهید زواره بود

به گزارش نوید شاهد کهگیلویه وبویراحمد،شهید زواره رضايي  سال 1352 در روستاي شادگان در خانواده اي مذهبي ديده به جهان گشود.

کودکی

شهيد زواره 5 سال بيشتر نداشت كه در بين ديگر كودكان روستا زرنگي چشمگيري داشت، به طوري كه در هر كاري انگشت نما بود و در سن 5 سالگي او انقلاب شكوهمند اسلامي به رهبري امام خميني (ره) اوج گرفت و به پيروزي رسيد.

تحصیلات

شهيد رضايي در سن 6 سالگي راهي ديار علم و معرفت شد و در زمان ابتدايي به دليل استعداد بي نظيرش به عنوان شاگر ممتاز با معدل 20 جذبه خاصي را در قلب مربيانش بوجود آورد طوري كه معلمان او را به درس خواندن بيشتر تشويق مي نمودند.

شهيد دوران ابتدايي را با موفقيت چشمگيري پشت سر نهاد و در اين دوران همپايي در بين رفيقان همكلاسش نداشت طوري كه همه ساله معلمان از استعداد كم نظير و اخلاق نيك آن شهيد بزرگوار تعريف مي كردند و هوش و استعدادش در درس زبانزد عام و خاص شده بود .

نوجوانی

او با استعدادي كه داشت سالهاي اول و دوم راهنمايي را در يك سال به صورت جهشي سپري نمود و دوران نوجواني اش پرمخاطره ترين دوران عمركوتاه سراسر حماسه اش بود.

شهيد رضايي در دوران نوجواني در بين دوستانش از شجاعت و بي باكي خاصي برخوردار بود و داراي اخلاقي مردانه و بزرگ منشانه بود و عدالت خواهي و حقيقت جويي از خصوصيات بارز اخلاقي ايشان بود و با دوستان صميميت بسيار داشت .

او سال سوم راهنمايي را با بالاترين معدل در سطح مدرسه سپري كرد و براي رشته هاي تحصيلي نمره مطلوب كسب نمود . بعد از دوران راهنمايي وارد دبيرستان شد و تحصيلات خود را دنبال كرد در همين راستا در دبيرستان امام خميني گچساران ثبت نام نمود و به ادامه تحصیل در دبیرستان پرداخت، در همين سال بود كه براي رفتن به جبهه تلاش مي كرد ولي به دليل كمي سن از اعزام وي ممانعت به عمل مي آمد.

سال اول را با موفقيت سپري كرد و سال دوم رشته رياضي فيزيك را انتخاب نمود.سال دوم دبيرستان بود كه به تلاشهاي مكرر ايشان براي رفتن به جبهه حق عليه باطل جامه عمل پوشيده شد.

عشق به جبهه

با وجود عدم كفايت سني، شهید شناسنامه خود را دستکاری کرد تا شرایط برای رفتن به جبهه مهیا شود و در نتيجه عازم جبهه هاي جنوب شد و در عمليات كربلاي 5 مشغول نبرد با خصم زبون از خدا بي خبر شد.

مسئولیت در جبهه

با وجود اينكه نوجواني بيش نبود ولي به دليل شجاعتش وي را به عنوان بي سيم چي گردان انتخاب نمودند و شجاعانه وظيفه خود را كه مخابره اخبار و دستورات فرماندهان به ديگر بي سيم چي ها بود به بهترين نحو انجام داد.

براي دومين بار در سال 1366 عازم جبهه كردستان شد و قبل از عمليات فتح فرمان، با چند تن از فرماندهان عمليات جهت كسب اطلاعات عازم شهرهاي فرمان و حلبچه و منطقه عملياتي شد.

آري شهيد زواره اگرچه نوجوان بود ولي از قدرت بدني بالا و عزم والايي برخوردار بود .به طوري كه در طول بيش از 26 روز پياده روي در سرماي شديد و يخبندان كردستان و عدم تغذيه صحيح هرگز از حركت كردن نایستاد.

دلاوريهاي شهيد زواره و موفقيتهايي كه اين شهيد عزيز در شناسايي برون مرزي در كسب اطلاعات دشمن به دست آورد بيش از پيش شگفتي و تعجب را در درون فرماندهان پديد آورده بود كه چگونه اين نوجوان با اين سن و سال اندك و تحمل اين مشكلات و كمبود تغذيه اين سفر مخاطره انگيز را پذيرفته است و خود را به آغوش مرگ در راه خدا رها كرده است .

رشادتها و دليريهاي اين جوان والامقام را مي توان از فرماندهان سؤال نمود كه چگونه پيماني با رهبر خويش بسته بود و دليرانه بر خصم زبون مي غريد تا انتقام خون جوانان وطنش را از خصم پليد بگيرد.

ادامه تحصیلات

بعد از بازگشت از اين مأموريت شهيد به ادامه تحصيل پرداخت و سال دوم رياضي فيزيك را با موفقيت به پايان رسانيد و طولي نكشيد كه در همين سال سوم رياضي را امتحان داد و با آن استعداد سرشاري كه داشت توانست بار ديگر به موفقیت برسد.

حالات روحی قبل از شهادت

شهيد رضايي براي آخرين بار عازم جبهه ها شد، فرماندهان و دوستان شهيد حالات روحي شهيد را چند روز قبل از اينكه به ديدار محبوب خود بشتابد چنين وصف مي نمايند:‌ «شهيد رضايي رفتارش به طور عجيبي تغيير كرده بود كمتر حرف مي زد و كمتر مي خنديد.»

آري او خود را براي يك سفر يك عروج و يك پرواز آماده كرده بود. شهيد زواره در سن 16 سالگي پس از تحمل گرماي سوزان خوزستان و سرماي لرزان كردستان در غروب غمگين 10 خرداد سال 68 همراه تعدادي از همرزمانش همزمان با ارتحال رهبر كبير انقلاب اسلامي امام خميني (قدس سره) با پيكر خونين به ديار معشوق شتافت.

يادش گرامي و راهش پررهرو باد

منبع : بنیاد شهید وامور ایثارگران استان کهگیلویه وبویراحمد