«شهید احد فروغی» و مفهوم شفاعت در کلام شهید
نوید شاهد البرز: شهید احد فروغی در شانزدهم اسفند 1331 در شهرستان هشترود متولد شد، تحصیلات خود را در مکتبخانه گذراند و شغل آهنگری را برای خود انتخاب نمود تا اینکه انقلاب شکوهمند اسلامی به وقوع پیوست. او که همیشه در فعالیتهای مذهبی شرکت داشت پس از پیروزی انقلاب اقدام به تشکیل بسیج در محله زندگیشان نمود ولی منافقین از خدا بی خبر که تحمل همه فعالیتهای چشمگیر شهید را نداشتند در تاریخ روز بیست و یکم شهریور ماه سال 60 به مغازه اش هجوم بردند و برادرش را زخمی و احد را به شهادت رساندند تا به خیال واهی خود با این ترور بتوانند شعله اسلام را که در وجود فروغیها زبانه می کشید خاموش سازند ولی چه خیال باطلی ، باطل از اینکه با شهادت هر یک از عزیزان مردم غیور ایران مصمم تر و آگاهتر می شوند و سپس پیکر مطهرش در امامزاده محمد کرج به خاک سپردند.
مفهوم شفاعت در کلام شهید
با توجه به اینکه شفاعت از كلمه ی شفع به معناى يارى و نصرت است و به جفت چون كمك و ياور است اطلاق شده است. يعنى افرادى كه مايه اى از ايمان و تقوا و عمل داشته و در آن روز كمبودى دارند، لطفى به آن مايه ها اضافه مى شود و در اثر جفت و همراه شدن با لطف اولياى الهى، از قهر خداوند نجات مى يابند. بنابراين شفاعت، تنها شامل كسانى مىشود كه تلاشگرند، ولى در راه مانده اند و نياز به قدرتى دارند كه در كنار آنان باشد. در قرآن کريم هم آياتى هستند که از شفاعت ديگران با اذن خداوند ياد مىكنند. مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلَّا بِإِذْنِهِ. (بقره/255)، بنابراين شفاعت بى قيد و شرط نيست و شفاعت به اجازه و اذن خداست و شفاعت شونده، بايد واجد شرايطى باشد و اگر كسى شرايط شفاعت را دارا نباشد، هر چند همسر پيامبر خدا باشد، مورد شفاعت قرار نمىگيرد. چنانكه همسران حضرت نوح و لوط (ع) به علّت فسق، مشمول شفاعت نشدند. بنابراين شفاعتى سازنده است كه انسان را با اولياى خدا پيوند دهد. ولى اگر ايمان به شفاعت سبب جرأت بر گناه گردد، همانگونه كه مسيحيان عقيده دارند كه عيسى فدا شد تا گناهان ما بخشيده شود، هرگز قابل قبول نيست. پس راه سعادت در آخرت فقط شفاعت نيست، بلکه با توجّه به قرآن کريم ايمان «آمَنُوا»، تقوا «اتَّقُوا اللَّهَ»، شفاعت «وَ ابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ» و جهاد «وَ جاهِدُوا فِي سَبِيلِهِ»، راه سعادت و رستگارى است. (مائده/35)
بسم الله الرحمن الرحيم
اول به نام خدا، دوم سلامتى امام امّت، پدر بزرگوارم! بنده
مى خواهم به جبهه بروم براى جنگ با كفار. مى خواستم امسال به مكه ی معظّمه عازم
شوم و خانه ی خدا را زيارت كنم ولى حالا كه اين جنگ پيش آمده است، به جنگ مى روم
تا پيروزمندانه به كربلا روم و امام حسين ( ع ) را زيارت كنم سپس به مكه مشرف
شوم.
پدر جان! اگر من شهيد شدم، پيرو خط امام باشيد و مسجدها را خالى نگذاريد. پدرجان! براى من گريه نكنيد. چون من
در راه قرآن شهيد مى شوم. مادرجان! براى من افتخار كن چونكه فاطمه زهرا (س) * لا
يستوى اصحاب النار و اصحاب الجنه ، اصحاب الجنه هم الفائزون * ( حشر/20 )
هرگز اهل جهنّم و اهل
بهشت با هم يكسان نيستند، اهل بهشت به حقيقت سعادتمندان عالمند از آنجایيكه مرگ حق
است و هر انسان بايد اين راه را بپيمايد پس چه بهتر كه انسان مرگ را در راه خدا
يعنى با شهادت آغوش بگيرد.
حالا كه من تصميم گرفتم به جهاد در راه خدا روم و به
فرياد هل من ناصر ينصرنى امام حسين ( ع ) پاسخ دهم چند خطى را بعنوان وصيّت نامه
براى شما عزيزان مى نويسم. خواهران عزيزم! زينب وار با ناملايمات دست و پنجه نرم
كنيد و زينب گونه باشيد از مادرم مي خواهم كه زحماتى را كه براى من كشيده است
بداند راه دورى نرفته است و مرا حلال كند و بدانيد كه شايد شفيع همه شما شوم. ملّت
سلحشور ايران! به حرف هاى منافقين گوش ندهید
و تحت تأثير اين بلندگوهاى تبليغاتى گروهك ها قرار نگيرید. والسّلام عليكم و رحمه
الله و بركاته. سرباز امام زمان ( عج ) احد فروغى. 60/6/19
منبع: پرونده فرهنگی شهدا،اداره اسناد انتشارات، هنری
