حامی انقلاب و دلاور مرد میدان جنگ تحمیلی؛ شهید یوسفعلی رمضانی
سه‌شنبه, ۱۶ خرداد ۱۳۹۶ ساعت ۱۵:۴۴
قبل از انقلاب در ارتش به عنوان استوار دوم خدمت می کرد که آنها مجبور می کردند به طرف مردم تیراندازی کنند اما او همکاری نمی کرد.
نوید شاهد آذربایجان غربی: استوار دوم ارتش شهید يوسفعلي رمضاني، متولد روستای تاریخی گوگ تپه ارومیه که داغ از دست دادن پدر در کودکی بر سینه اش می نشیند. او مبارز و حامی سرسخت انقلاب بود که سرانجام در شانزدهم خرداد ماه 1360 در تپه های الله اکبر سوسنگرد به شهادت می رسد.
در هوای دلپذیر اردیبهشت ماه که درختان شکوفه باز می کنند و آن برگهای سرسبزشان، انسان را به وجد می آورند و گلها هم طراوت خاصی به همه جا می بخشند، گلی خوشبو به نام یوسفعلی در روستای باستانی گوگ تپه از خطه کوهستانی ارومیه در سال 1335 به دنیا می آید و با آمدنش آرامش را به خانه می آورد.
او در کنار پدر و مادر مهربانش، روزهای شیرین کودکی اش را سپری می کرد. یوسفعلی در اوج بازیهای کودکانه اش بود که پدر خود را از دست می دهد. از همان کودکی، گرمی دستان مادر، جای پدر را برایش پر می کند. مادر با زحمت بسیار و با مشکلات بسیاری که در آن دوره بود، سه فرزندش را زیر پر و بالش گرفته و همچون یک مرد، با تمام توانش حمایتشان می کند تا به شکوفایی برسند. شهید یوسفعلی رمضانی، قلبی بسیار مهربان و باعطوفت داشت و بخاطر مشکلات زیادی که مادرش تحمل می کرد، تنها تا دوره ابتدایی درس خواند و ادامه تحصیل نداد تا کمک حال مادرش باشد و در کارها به او کمک کند.
روزها سپری می شد و یوسفعلی مادرش را در هر کاری همراهی می کرد تا اینکه موقع آن می رسد که به خدمت سربازی رفته و خدمت کند.
سال 55، وقتی از خدمت بر می گشت، مادرش برای او دختری در نظر گرفته بود و برایش به خواستگاری رفته و پسرش را داماد می کند. ماحصل این ازدواج یک فرزند پسر است.
دوران انقلاب که مردم عليه حكومت طاغوت مبارزه می کردند، شهید رمضانی هم به طور مخفيانه علیه رژیم طاغوت و همگام با مردم در تظاهرات شرکت می کرد. شبانه بدون آنکه به کسی چیزی بگوید، از خانه بیرون می رفت و اعلامیه های امام را پخش می کرد. او خانواده اش را در جریان این فعالیتها قرار نمی داد تا خطری آنها را تهدید نکند. حتی اعلامیه های امام را به طور پنهاني مطالعه مي كرد و آرزويش سقوط رژيم شاه بود.
قبل از انقلاب در ارتش به عنوان استوار دوم خدمت می کرد که آنها مجبور می کردند به طرف مردم تیراندازی کنند اما او همکاری نمی کرد، چرا که یوسفعلی خودش در زمینه انقلاب فعالیت می کرد و حامی انقلاب بود، و چون حاضر به همكاري با آنان نبود، از ارتش بیرون آمد. ولي بعد از پيروزي انقلاب دوباره به كارش بازگشت و با شروع جنگ روانه جبهه هاي حق عليه باطل شد.
وقتی جنگ شروع شد، باز تاب نیاورد، همیشه دلشوره داشت و نگران بود تا اینکه خانواده اش را راضی می کند و عازم جبهه می شود. در راه جبهه به تمام خاطرات کودکی اش، به مادر و برادرانش فکر می کرد، یاد پسر کوچک و همسرش را در سر داشت که با صدای الله اکبر رزمندگان به خود می آید. در جبهه رشادتهای بسیار می کند و سرانجام شانزدهم خرداد ماه 1360 در يكي از مناطق عملياتي جنوب كشور، در تپه های الله اکبر سوسنگرد به شهادت رسيد.
روحش شاد و يادش گرامي باد
منبع: اداره اسناد، هنری و انتشارات بنیاد شهید آذربایجان غربی
نظر شما
