خداوندا ایمان و عمل به آن را عطا بفرما
به گزارش نوید شاهد همدان، شهید علی عظیمیان در اول آبان ماه ۱۳۴۵ در شهرستان همدان دیده به جهان گشود. پدرش احمد و مادرش بتول نام داشت. تا پایان دوره متوسطه در رشته ریاضی درس خواند و دیپلم گرفت و به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و ششم فروردین ماه ۱۳۶۷ در بمباران هوایی زادگاهش به شهادت رسید. پیکرش در گلزار شهدای زادگاهش به خاک سپرده شده است.
در وصیت نامه این شهید می‌خوانیم:
بسمه تعالى
أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ و أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ و عَلِیّاً وَلِیُّ اللَّهِ.
شهادت می‌دهم که خدایى نیست جز ذات مقدس و یکتاى او و شهادت می‌دهم که محمد (ص) فرستاده خداوند تبارک و تعالى است و شهادت می‌دهم که على (ع) جانشین پیامبر است و تمام ائمه (علیهم السلام) بر حق هستند و شهادت می‌دهم که روز قیامت بر حق و پابرجاست و زمان وقوعش به دست پروردگار عظیم الشان است و شهادت می‌دهم که مولایمان مهدى موعود (عج) در غیبت کبرى به سر می‌برد و امام خمینى نایب بر حق اوست.
با سلام بر ائمه اطهار علیهم السلام و نایب بر حق آقا امام زمان (عج) امام خمینى (ره) و به امید موفقیت براى قائم مقام رهبری و زحمت کشان به جمهورى اسلامى ایران و به امید آزادسازى کربلاى حسینى و شفاى مجروحین و معلولین و آزادى اسرا و پیروزى رزمندگان عزیز، چند کلامى به عنوان وصیتنامه مى نگارم بخاطر اینکه در این مورد کوتاهى نکرده باشم و رضاى حق تعالى را انشاءا... در این مورد کسب نموده باشم.
به شکرانه خداوند متعال هر طرف را مى نگرم انسان هاى با اخلاص مى بینم که روانه جبهه‌ها هستند، لکن باید بدانیم که براى انقلاب پشتیبانى لازم است و دفاع از اسلام ضرورى و واجب است و اطاعت امر رهبر تکلیف الهى است و هر که در این مسیر گام نهد لقاى رب خود در نظر گیرد و رضاى پروردگار خود آرزو نماید.
بار پروردگارا، به ما ملت مسلمان این نعمت را ارزانى دار که قدر امام و انقلاب و قرآن و راه انبیا و پیوستن به لقاى تو را درک نماییم و ظهور آقایمان مهدى موعود (عج) را نزدیک بگردان و توفیق عطا فرما که یار واقعى براى مولایمان مهدى (عج) باشیم و در راه اسلام با دشمنان به جدال برخیزیم و به میدان قتال روانه گردیم
خداوندا ایمان را خودت عطا فرما و عمل به ایمان را نیز نصیب ما بگردان همچنان که هدایتمان کردى، خدایا اماممان را حفظ کن.
پدر و مادر عزیزم فرزند خودتان را ببخشید و اگر خداوند تبارک و تعالى توفیق عظیم شهادت را نصیبم کرد صبورى کنید، دلتنگى نکنید، براى فرزندتان گریه نکنید زیرا سزاوار نیست فرق على (ع) شکافته شود و سر امام حسین (ع) از بدن جدا شود و گلوى شیر خواره امام حسین (ع) را پاره کنند و صورت مبارک زهراى اطهر را سیلى زنند و خاندان امام حسین را به اسیرى برند آن وقت شما براى فرزندتان افسوس بخورید. دعا کنید اسلام پیروز شود، دعا کنید خداوند فرزندتان را قبول کند.
در خاتمه از دوستان و آشنایان فامیل‌ها و همسایگان، هر کدام به هر نحو از این حقیر بدى دیدند و ناراحتى کشیدند به بزرگوارى خودشان حلال نمایند و امیدوارم همگیشان در حضور پروردگار سربلند و سرافراز باشند و خداوند به همگى شما‌ها اجرى عظیم عطا فرماید و دیگر اینکه باید سعى کنید از امام، انقلاب، قرآن، ناموس و عترت مردم دفاع نمایید و اسلام را به هر وسیله که می‌توانید یارى کنید و بر خداوند بزرگ توکل کنید و نیازهاى خود را از او بطلبید و هرگاه پیروزى نصیبمان شد از او بدانیم و مغرور نشویم و اگر شکست حاصل شد باز بر او توکل کنیم زیرا خداوند تبارک و تعالى خودش از اسلام حمایت مى کند و قرآن را پایدار مى گذارد همچنان که تا به حال پایدار مانده است و این صحنه هاى روزگار جز آزمایش اشخاص چیز دیگرى نمى تواند باشد. والسلام ۱۱/۱۱/۶۵
