مصطفی دیگر مال ما نبود!
به گزارش نوید شاهد استان قزوین، شهید سید مصطفی حاجی‌میری، سی‌ام شهریور ۱۳۴۵ در شهر قزوین به دنیا آمد، پدرش سیدحبیب‌الله، کارمند کمیته امداد بود و مادرش صفیه‌بیگم نام داشت و تا اول متوسطه درس خواند. این شهید بزرگوار از سوی بسیج در جبهه حضور یافت، سیزدهم آبان ۱۳۶۲ در پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به شکم شهید شد، مزار او در گلزار شهدای زادگاهش قرار دارد و برادرش سیدمحسن نیز به شهادت رسیده است.
مصطفی دیگر مال ما نبود!
سید حبیب‌الله حاجی‌میری پدر شهید سید مصطفی حاجی‌میری روایت می‌کند: مصطفی دیگر مال ما نبود مال خودش هم نبود حتی همان زمان که بدون اطلاع من بر دیوار کوچه نوشت مرگ‌بر شاه! دهانم بازمانده بود نمی‌دانستم چه بگویم.
انگار ترس در وجود این بشر وجود نداشت انگار قبل از تولد تمام ترس‌هایش را در آن جهان گذاشته بود. حتی زمانی که در خانه و در پشت‌بام فریاد می‌زد مرگ‌بر شاه درود بر خمینی!
دیگر اطمینان پیدا کرده بودم که او از جنس دیگری است. روحیه‌اش با من فرق داشت. من از لحاظ سنی از او بزرگ‌تر بودم. ولی از لحاظ عقلی و دلیری او از من بزرگ‌تر بود. از لحاظ یورش به هر چه بی‌عدالتی؛ او اول بود. حتی زمانی که در خلوت خود قرآن را با صوت زیبایش قرائت می‌کرد.
حتی زمانی که از کتابخانه مدرسه کتاب می‌گرفت کمی خواند حتی آقای یزدان‌پناه معاون مدرسه زبان هم فهمیده بود که او چه شخصیت و چه خصوصیاتی دارد و چه استعداد‌هایی را می‌تواند از خودش بروز بدهد.
همیشه پیش آقا جان (پدرم) دست به سینه بود و متواضع بود و پدر هم شکرگزار. مصطفی با خضوع در مقابل پدر می‌ایستاد و حرفش را می‌زد. حتی همان روز که با تواضع جلوی درب مغازه پدر از او خواست که همراه گردانی که عازم به جبهه‌هاست. به جبهه برود.
همراه گردانی که فرمانده آن حاج فصیحی رامندی بود همراه فرمانده گردانی که مصطفی بی‌سیم‌چی آن شد. بوی خاک جبهه برای او عطر سحرانگیز داشت. عطر به مشامش خورده بود و او را واله و شیدای جبهه‌ها کرده بود و می‌خواست تا اتمام جنگ همان‌جا بماند.
منبع: کتاب کبوتران مدرسه (روایت زندگی چهار شهید دانش‌آموز دوران دفاع مقدس استان قزوین)
